سلام دوستان دنیای مجازی
11 ماه و 23 روز از حضور من در پارسی بلاگ می گذرد.البته باید گفت 4 سال و 2 ماه و 22 روز از راه اندازی وبلاگ قبلی ام گذشته است.وبلاگی بود با نام برگ سبز و لینک www.sbargesabz.parsiblog.com راهی جدید برای ارتباط با دنیای مجازی پیدا کرده بودم.نمی دانم آن زمان پارسی بلاگ چند ساله بود.بعید می دانم سن پارسی بلاگ به هشت سال برسد،شاید هم رسیده است و من اطلاع ندارم.
جای دارد از زحمات همه دوستانی که برای راه اندازی این دنیای مجازی سالم که قطعاٌ بابت آن مشقت ها کشیده اند تشکر نمایم و البته دوست دارم انتقاداتی که اطمینان دارم به آنها وارد است را پذیرا باشند و نسبت به بررسی و اصلاح آنها اقدام نمایند.نخست مختصری به عنوان پیش زمینه و در خصوص مهارت در نوشتن دارم که تقدیم می کنم.نوشتن شوق می خواهد و بهانه می طلبد اما برای بهتر نوشتن باید بهتر دید و همه و همه چیز را با عمق جان احساس کرد.معمولاً طبایع کسانی که می نویسند بسیار لطیف و حساس است و همین امر موجب می شود با استفاده از چینش درست کلمات در ذهن، نویسنده بهترین جملات را تشکیل و با جوهر وجودی خود بر روی کاغذ احساس آورد و ذهن مخاطب را به سوی نوشته خویش متمرکز نماید.اما برای اینکه بدانیم ذهن مخاطب ما به چه چیزی بیشتر سوق پیدا می کند می بایست مطالبی را ارائه نمائیم که همواره همه به نوعی با آن سرو کار دارند.در این وادی مجازی بسیار سفر نمودم و به وبلاگهایی برخورد کردم که هیچگونه محتوایی در آنها مشاهده نشد.کاربران اکثر وبلاگها مطالب را از سایت ها و وبلاگهای دیگر کپی برداری می کنند.بعضی ها اخبار را بعضی ها مطالب ادبی و بعضی ها نوشته های دیگران را ! به جرأت میتوان گفت هشتاد درصد وبلاگها بدون داشتن هیچگونه هدفی فعایت می نمایند.
در ابتدای ورود مجددم به پارسی بلاگ شاهد تغییرات مفید در راستای مدیریت یک وبلاگ قدرتمند برای کاربران بودم که به همت همه دست اندرکاران، این سیطره مجازی برای کاربران پارسی بلاگ فراهم آمده بود.به جز یک تغییر که نمی دانم میتوانم آن را ناگهانی بنامم یا خیر.با یک مثال شروع میکنم،یک مجله را در نظر بگیرید. مدیر مسئول،سردبیر،ویراستار،گرافیست اینها مجموعه ای هستند که با یاری یکدیگر و استفاده از تجارب در زمینه های مختلف کاری خود می توانند یک مجله وزین و ارزشمند را به مخاطبین ارائه دهند.سوال این است که چگونه می توان برخی از دوستانی را که تجربه ای کافی در امور ویراستاری ادبی ندارند را به عنوان دبیر مجله انتخاب کرد.سوال دوم این است که پس از رای گیری انجام شده شاهد هستیم که دوستان بدون در نظر گرفتن آرایه های ادبی از هر متنی که خوششان آمد آنها را به عنوان برگزیده انتخاب می کنند.بارها مطالب برگزیده دوستان را مطالعه نمودم و گاهاً مشکلات آنها را به خودشان گفتم و بعضاً هم اصلاح نمودند.خواهشمندم مجدداً اهداف خود را مورد بازنگری قرار دهید و رویه ای را که در پیش گرفته اید اصلاح فرمائید.یک روز تصمیم گرفتم از وادی شما بروم،کمی با خود فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که می بایست مطالبم را به محضرتان اعلام کنم.قطعاً می دانم رسیدگی خواهید کرد.منتظر انتقادات شما در خصوص وبلاگم،مطالبم،و البته این مطلب هستم.نظرتان برایم ارزشمند است پس دریغ نفرمائید.
